Yeni DNA yapısı doğrulandı. | Genetik köken testi

Bilim adamları, insan hücrelerinin içinde yeni bir DNA yapısının varlığını doğruladılar.

Canlı hücrelerde daha önce hiç görülmemiş yeni bir DNA yapısının varlığı ilk kez fark edildi.

Canlı hücrelerde “yanlış düğüm” olarak tanımlanan DNA yapısının keşfi, karmaşık genetik kodun, herkesin DNA ile ilişkilendirdiği çift sarmal yapıdan çok daha karmaşık bir simetriden oluştuğunu ve bu moleküler değişimin biyolojik bedenlerimizi etkilediğini doğrulamaktadır. . misyon.

Avustralya’daki Garvan Tıbbi Araştırma Enstitüsü’nde antikor terapileri araştırmacısı olan Daniel Christ, “DNA’yı düşündüğümüzde, çoğumuzun aklına çift sarmal gelir” dedi. “Bu yeni araştırma bize, hücrelerimiz için önemli olabilecek çok farklı DNA yapılarının olduğunu hatırlatıyor.”

İlk olarak 1990’larda araştırmacılar tarafından keşfedilen yeni tanımlanan DNA bileşeni, interkalasyon nedeni (ben motifi) yapı denir. Bununla birlikte, i motifi şimdiye kadar canlı hücrelerde değil, sadece in vitro hücrelerde görülmüştür.

Şimdi, Team Christ sayesinde, i uyaranının insan hücresinde doğal olarak meydana geldiğini biliyoruz. Bu, yapının hücre biyolojisi için önemli olduğu anlamına gelir. Bir zamanlar araştırılabilir olduğu düşünülen i-motif tasarımı, yalnızca laboratuvarda gösterildiği için araştırmacıların yeniden ilgisini çekiyor.

DNA şekillerine olan tek yakınlığınız Watson ve Crick tarafından ünlenen çifte sarmalsa, aradaki bağlantının farklı doğasına şaşırabilirsiniz.

Araştırmayı yöneten genom bilimcisi Marcel Danger, “i-motif, DNA’nın dört sarmalından oluşan bir ‘düğüm’dür” diye açıklıyor.

Düğüm yapısında C aynı ipliktedir. [sitozin]Harfler birbirine bağlıdır – bu nedenle yapısı çift sarmaldan oldukça farklıdır. Burada zıt şeritlerde “harfler” birbirini tanır ve C, G’lere bağlanır. [ guaninler]. “

Yeni çalışmanın baş yazarı Zerati’ye göre i-motif, A-DNA, Z-DNA, triploid DNA ve haç biçimli DNA dahil olmak üzere çift sarmal şeklini almayan birçok DNA yapısından sadece biri. Ayrıca bu yapı hücrelerimizde de var olabilir.

G-dörtlü (G4) DNA olarak adlandırılan başka bir DNA yapısı, ilk olarak 2013 yılında araştırmacılar tarafından insan hücrelerinde G4’ü tespit etmek için tasarlanmış bir antikor kullanılarak insan hücrelerinde görüntülendi.

Yeni çalışmada, Zarati ve diğer araştırmacılar aynı tekniği kullandılar ve i-formlarını tanıyabilen ve bunlara bağlanabilen bir antikor (iMab) geliştirdiler.

Bunu yaparken, hücre içindeki konumlarını bir immünofloresan parıltıyla işaretlediler.

Hücre yaşlanması ile ilgili olabilir.

Zarati, “Bizi en çok heyecanlandıran şey yeşil noktaları görebilmemizdi. i-modelleri bir süre sonra ortaya çıkıyor ve kayboluyordu. Böylece nasıl oluştuklarını, çözülüp yeniden şekillendiklerini biliyoruz” diyor.

i-motif yapısının nasıl çalıştığı hakkında öğrenilecek daha çok şey olmasına rağmen, ön bulgular, i-motiflerin genellikle hücrenin yaşam döngüsünün sonlarında, DNA’nın aktif olarak “okunduğu” ve özellikle G1 aşamasını işaret ettiği zaman ortaya çıktığını göstermektedir.

i polimorfizmleri ayrıca telomerlerde ve ‘uyarıcı’ bölgeler olarak bilinen DNA bölgelerinde, yani DNA’nın gen anahtarlamasını kontrol eden bölgelerinde, yaşlanmayla ilişkili genetik belirteçler olarak görünme eğilimindedir.

Zarati, “i-formlarının titreyip kaybolmasının işlevlerinin kanıtı olduğunu düşünüyoruz. Genleri açıp kapatmaya ve bir genin aktif olarak okunup okunmadığını etkilemeye yardımcı olmak için orada görünüyorlar” dedi.

Artık bu yeni DNA formunun hücrelerde bulunduğundan emin olduğumuza göre, bu yapıların vücudumuzda gerçekleştirdiği işlevi anlamak araştırmacılara kalmıştır.

Zarati’nin açıkladığı gibi, cevaplar yalnızca i-elementi için değil, aynı zamanda A-DNA, Z-DNA, triploid DNA ve cDNA için de önemli olabilir.

Zarati yaptığı açıklamada, “DNA’nın bu alternatif dizilimi, hücredeki proteinlerin kendi DNA dizilerini tanımaları ve düzenleyici işlevlerini yerine getirmeleri için önemli olabilir. Dolayısıyla bu yapıların oluşumu, hücrenin sağlıklı çalışması için çok önemli olabilir.” . tatmin edici sonuçlara sahip olmak.

Sonuçlar Nature Chemistry dergisinde yayınlandı.