Buluşlar ve tepkiler
Araba icat olur, kimisi bu arabayı ulaşımda nasıl kullanabilir diye düşünür, kimisi de biraz daha geliştirip savaşmayı düşünür…
Robot bir icat haline gelir, birileri onu insanları özgürleştirmek, kölelikten kurtarmak ve normale döndürmek olarak görürken, diğerleri robotik askerleri düşünür.
Uçak icat edildi, bir grup insan yakıtı zararlı ve pahalı olmasına rağmen en kısa, en hızlı ve en güvenli ulaşım seçeneği sayılabileceğine inanırken, diğerleri hava saldırılarında “düşman” mevzilerini bombalamayı hayal ediyor…
Organ nakli gelişmiş, biri yaşamı hatırlıyor, diğeri robotlara geçişi ve uzun ömürlülüğün potansiyel avantajlarını değerlendiriyor…
İnternet icat edildi ve yayıldı, bazıları beklenen anın geldiğine inanıyor, binlerce yıl sonra insanları birleştirecek olanın internet olduğunu, dertlerin ortak, kaderin ortak, geleceğin ortak olduğunu gösteriyor, ihtiyaç yok Düşmanlıklar için, İnternet tüm sanal siyasi sınırları ortadan kaldırabilir, Diğerleri’nin, tektanrıcılığın küresel bir sömürü aracı olarak nasıl kullanılabileceğini ve İnternet aracılığıyla dünyadaki tüm insanları nasıl kontrol edebileceğini düşündüğüne inanıyor.
Nükleer teknoloji gelişiyor, birileri küçük bir hammadde ile büyük bir enerji kaynağı elde etmenin gururunu yaşıyor, bu kaynağı insanlığın hizmetine sunuyorum, uzay uçuşlarının önünü açıyorum, uzun yolculuklarda uzay araçlarına yakıt sağlıyorum ve ben de onlardan biri olacağım. Olası bir göktaşı çarpışması durumunda olası kurtarma seçeneklerinin, bazıları ise diğerinin onu bir silaha dönüştürdükten sonra olduğuna inanıyor.
Şimdi bir devlet düşünün
Bu ülkede ayda ortalama 100.000 araba satılıyor ki bu bazıları için bir felaket. Sıra yüzbinlerce arabanın gitmesi için gereken yolların ve köprülerin yapılmasına geldiği için kesilecek ağaçların, kurutulan derelerin, göllerin akıbetini, karbondioksitin yaratacağı tahribatı düşünüyor. bu yayılacak, diğerleri muzaffer sarhoşluk olarak tanımlıyor.
Bir otoban ve bir köprüden bahsediliyor, kimilerine göre bu bir çöküntü, çünkü bu yolun geçeceği yolun yakında sağı ve solu işgal edileceğini, o bölgedeki ormanlık alanların ve hayvan ve bitki yollarının tamamen yok olacağını düşünüyorlar. ve şehrin nefesi kesilecek. Hayatları bireysel araçlara göre daraltmak, yaya, bisiklet ya da modern toplu taşıma araçlarıyla insanları ulaştırmak ana çözümü görüyorlar, diğerleri için bu alkışlanması gereken çok büyük, devasa ve çılgın bir proje.
Kimileri için daha çok üretim, tüketim ve yeniden üretim, bu döngünün bitmesi ise doğal kaynakların yok olması, insan emeğinin sömürülmesi, insanın kendinden ve doğadan soyutlanması, kimileri içinse daha çok kâr, daha çok para ve daha çok para demektir. , elbette, yine zafer.
Bazıları için HES ve nükleer santraller yıkıcıdır ve yalnız yaşama hakkımız olmadığını, gelecek nesilleri de düşünmemiz gerektiğini savunurlar. Enerji tasarrufu, yenilenebilir enerji üretim yöntemleri ve tüketim sektörünün girdabına hapsolmuş sahte hayatlar yerine, daha az enerji tüketen, doğayla barışık yaşam tarzları öneriyorlar. enerji İsteğin eğer azaltabilirsek teklifiniz Düşeceğini ve eğitim sisteminin buna göre düzenlenmesi gerektiğini söyleyip duruyorlar. Diğerleri, ülkenin enerjiye ihtiyacı olduğunu ve bugün ihtiyacımız olan enerjiyi elde etmek için geleceğin kaynaklarını kullanmamız gerektiğini savunuyor.
Bu örnekleri ikiye katlayabiliriz… ama sanırım bu iki insan arketipini kafanızda hayal ettiniz.
Şimdi, yukarıda çizmeye çalıştığım problem-insanlar-çözümler üçlemesinde ilk gruptaki insanlara çözümlere yakınsanız, kesinlikle Taksim’e uğramalısınız.
deniz kartalı
06/09/2013
www.dunyalılar.org
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın